Lange tijd leefde Gilian Wortel een agressief leven waarbij hij maandelijks, soms wekelijks in vechtpartijen verwikkeld was. De agressie in en rond zijn leven werd zo extreem dat er zelfs een aanslag op zijn leven werd gepleegd. In een video van Jubilee getuigt Gilian hoe God zijn leven compleet veranderde toen hij op een dag door zijn zus werd uitgenodigd mee te gaan naar de kerk.
Gilian: “Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin in Dordrecht. Op een gegeven moment ging ik naar de middelbare school waar ik een paar keer iets minder leuke ervaringen had met vechtpartijen tussen groepjes jongeren. Na een bepaalde vechtpartij kwam er voor mij een breekpunt. Toen heb ik gezegd: ‘Ik ga liever dood dan dat dit mij nog één keer overkomt’.
Daarna kreeg hij echter ervaringen met extreme agressie en geweld waarbij hij de overhand kreeg. Gilian vertelt hoe dat hem nog verder in de agressie trok. “Ik had zoiets van: dit ben ik niet gewend. Misschien ben ik wel veel sterker dan ik dacht en zit er iets in mij wat er nog niet uit is gekomen. Dat vond ik eigenlijk wel cool. Ik dacht: nu ben ik niet degene die de klappen krijgt, maar degene die de klappen uitdeelt.”
Magneet voor duisternis
“Het werd steeds erger. Op een gegeven moment kwam ik in aanraking met de politie en justitie. Ik heb het geluk gehad dat ik nooit veroordeeld ben geweest, maar dat had zomaar anders kunnen zijn. Je wordt op een gegeven moment gewoon een magneet voor dingen die duisternis zijn.
Er kwam een moment dat ik voor niemand meer bang was. Ik dacht: wie maakt mij nog wat? Als mensen bijdehand doen, maai ik ze gewoon helemaal neer. Ik heb een keer echt een doelbewuste aanslag op mijn leven overleefd, dat mensen bewust op me in zijn gereden met een auto. Ik klapte op de auto, over de voorruit op het dak en hield me aan het imperiaal vast, zoals in een James Bond film.
Een ander moment was ik met onderwereld figuren dingen aan het regelen en brak er ineens een schietpartij uit. Op dat moment was het spanning, angst, sensatie, agressie en vond ik het cool dat ik daarbij was geweest. Nu denk ik, ik was gewoon een mafkees, ik ben blij dat ik nog leef.”
Opnieuw beginnen
“In die periode zei mijn zus: ‘Ga weer eens met ons mee naar de kerk’. Ik zei dat ik daar geen zin in had, maar ging toch in op de uitnodiging. Ik vroeg mijn vrouw ook mee. Het was een evangelische gemeente en aan het einde van de dienst zei een van de oudsten: ‘Er is hier vandaag iemand die zich moet laten dopen, zijn oude leven achter zich moet laten en helemaal voor Jezus moet gaan’.
Mijn hart begon keihard te bonzen, ik wist niet waarom, maar dacht: hij heeft het over mij. Toen de oproep kwam voor de doop en ik naar voren ging, zei ik dan ook: ‘Ik wil me laten dopen’. Met dat ik gedoopt werd, legden ze me uit dat mijn oude leven achterbleef in het doopbad en ik een nieuwe schepping was met Christus. Op dat moment zelf snapte ik er niets van, maar ik geloofde: dit is voor mij, want ik wil mijn oude leven achter me laten en ik wil opnieuw beginnen.”
Niet meer dezelfde
“Toen ik omhoog kwam uit het water, heb ik in mezelf zachtjes aan Jezus gevraagd: ‘Wilt U die agressie die ik heb en dat verdriet, bij me wegnemen en Uw liefde ervoor in de plaats geven?’ Toen ik dat bad, voelde ik iets van me afvallen. Dat was heerlijk. Ik wist gewoon vanaf dat moment: ik ben niet meer dezelfde.
Ik denk dat ik van mijn 16e tot mijn 30e maandelijks, misschien wel wekelijks heb gevochten. Altijd was ik on edge en agressief. Dat gleed helemaal van me af en vanaf dat moment heb ik nooit meer gevochten. Ik had een puinzooi van mijn leven gemaakt. Dat je dan een tweede kans krijgt om alles opnieuw te doen, maar dan goed, en met Gods hulp, dat is eigenlijk het mooiste wat er is.”
Bekijk hier de volledig getuigenis:
Door T. de Jong, 20 november 2024, Revive.nl