Sarah Marikh groeide op in een islamitisch gezin en kreeg al jong te maken met pesterijen, eenzaamheid en misbruik. Toen haar zus haar leven aan Jezus gaf, zag Sarah de verandering en wilde ze dit ook. Stap voor stap en door een diep dal van een gevecht tegen kanker, leerde ze de diepe liefde van Jezus kennen. In een video van Jubilee vertelt ze haar bijzondere getuigenis.

Sarah: “Ik ben opgevoed door mijn moeder. Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik vier jaar was. Ik was altijd een heel leuk kind en was heel blij en vrolijk. Alleen al heel vroeg is dit weggegaan, omdat ik al vroeg te maken kreeg met pesten op school.

Ik ben ook al vroeg misbruikt in die tijd en was altijd alleen. Dan ben je gewoon niet meer heel blij. Ik was moslim, maar niet echt. Ik deed wel mee met vasten, maar na een tijd heb ik het helemaal losgelaten. Officieel was ik nog wel moslim, maar ik voelde me het niet.”

Droom

“Mijn zus en ik hadden geen band. Zij had ook haar issues. Totdat zij op een dag een droom kreeg van God. Ze wist toen niet dat het van God was, maar later ontdekte ze dat Hij het was. Na die droom veranderde ze helemaal en begon ik te zien hoe zij van een niet zo leuk persoon een superleuk persoon werd. Ze praatte anders, ze deed anders, ze dacht anders en ik dacht: ik ben wel benieuwd wat hier gebeurt! Mijn zus was echt op zoek naar Wie God is en na een tijd liet Hij haar zien: Ik ben het. Ik dacht: oké top, dit wil ik ook.

Een aantal maanden nadat mijn zus zich liet dopen, heb ik me ook laten dopen. Ik wist helemaal niet wat ik deed, ik dacht alleen: wat zij heeft, wil ik ook. Ik had niets onderzocht en wist ook helemaal niets. Het was misschien een beetje naïef van mij, maar ik dacht: nu ben ik gedoopt, nu moet alles goed gaan, want dat zijn altijd de verhalen die je hoort: je wordt gedoopt, alles gaat goed; halleluja!

Maar dat was in mijn geval niet zo. Ik was niet bekeerd, ik had niets veranderd. Ik had nog gewoon de vrienden die ik had en deed nog wat ik altijd deed. Toch voelde mij steeds ‘unhappy’. Ook begon het te voelen alsof ik niet meer bij mijn vrienden hoorde.”

Ziek

“Op een keer keek ik echt naar hen en hoorde ik gewoon in mijn hoofd: ‘Jij hoort hier niet meer’. Zo begon ik God steeds vaker te horen in mijn hoofd. Steeds vaker begon Hij te praten: ‘Doe dit, doe dat, ga hierheen, doe dat niet…’ Elke keer als ik niet deed wat Hij zei, werd ik ‘unhappier’.

Op een gegeven moment was ik er helemaal klaar mee. Ik dacht: ik stop met alles. Wat God ook wil dat ik doe, dat ga ik gewoon doen. Het maakt me helemaal niet uit. Al ben ik helemaal alleen. Dus ik liet alles los – dacht ik. Daarna ging het echt beter en begon ik in de goede ‘flow’ te gaan. Toen ik dit net een paar maanden deed – ik was toen 27 – ging ik naar een arts en kreeg ik te horen: ‘Je bent ziek, je hebt kanker’.”

Gebed en geloof

“Ik dacht: wat is dit? Het gaat net een paar maanden goed en nu hoor ik dit. Ik had wel zoiets van: ik wil ook dit doen met God, ook al zeiden de artsen: ‘Je moet nu beginnen met je behandeling, anders haal je de 28 jaar niet meer’.

Ik wilde de behandeling niet, dus ik heb alles gedaan wat staat in het Woord van God. Ik bad ervoor, ik ben naar andere christenen gegaan om gebed te vragen. Ik had echt geloof, ik dacht: ik weet dat God niet wil dat ik ziek ben. Ik weet dat Hij mij wil helpen, dus ik ga er gewoon voor. Maar de ziekte ging maar niet weg. Ik werd steeds zieker en de artsen gaven aan: ‘Het groeit, dus je moet nu echt iets doen, want als het eenmaal uitzaait, is er niets meer aan te doen en je bent nog zo jong’.

Ik vroeg me af: God, waarom helpt U mij niet? Op een gegeven moment kwam ik op het punt dat ik dacht: ik heb bidden en in geloof staan geprobeerd en het heeft niet geholpen, dus ik ga toch de behandelingen in. Het moet maar, want ik wil niet dood.”

Boos

“Ik heb toen elke behandeling gedaan die ik moest doen. Mijn haar was ik kwijt, mijn nier werkte niet meer… Nu ben ik wel genezen – prijs de Heer! – , maar ik vond het niet leuk dat ik alsnog daar doorheen moest en was maandenlang boos op God. Ik vroeg Hem waarom ik daardoor heen had moeten gaan, maar ik hoorde Hem gewoon niet meer.

Na een half jaar pakte ik mijn leven weer op en begon ik weer met mijn baan. Toen antwoordde God plotseling op de nummer één vraag die ik had: er staat in Uw Woord dat U geneest. Waarom geneest U mij niet? Zijn antwoord was: ‘Sarah, Ik wilde ook dat je genezen werd. Mijn wil is dat jij gezond bent. Alleen zonde stond in de weg.’

Ik realiseerde me toen dat ik niet was gestopt met alle zondes die ik voor mijn dopen ook deed en dat al die zondes letterlijk in de weg stonden. Ik leefde eigenlijk nog een soort van dubbel leven. Op dat moment maakte ik een keuze: ik moet me nu bekeren van alles.”

Herstel

“Ik appte mijn zus en zei: ‘Ik kom er nu aan en ga jou alles vertellen wat ik ooit heb gedaan en wat mensen mij hebben aangedaan’. Alles wat ik al die tijd nog geheim had gehouden, heb ik haar helemaal verteld. Ik zei: ‘Dit moet aan het licht komen, want anders wordt het niet opgelost’.

Toen pas lukte het om alles los te laten en ik ben nooit meer teruggegaan. Ik liet alles los en dat heeft alles veranderd. Ik was ook niet meer boos. Alles was in één minuut hersteld met één zin die ik van God te horen kreeg.”

Liefde van God

“Het was zo mooi, want ik realiseerde me: het maakt voor God niet uit, je kunt honderd keer vallen en je mag gewoon weer honderd keer opstaan. Dat vond ik zo mooi, want in de islam is dit niet zo. Je moet het daar echt goed doen en God is best ver weg, je voelt Hem niet. Dus dit was heel mooi voor mij.

Die liefde van God was echt een wauw moment voor mij. Hoe ik ooit was, is helemaal weg. Alles is helemaal schoon en nieuw. Dat is zo mooi aan mijn verhaal: dat je zo vaak kunt vallen, maar je mag altijd weer terugkomen bij God.”

Bekijk hier Sarah’s volledige getuigenis:

Door T. de Jong, 22 januari 2025, Revive.nl